*** အာဏာရွင္ေန၀င္းအေၾကာင္းတေစ့တေစာင့္း ****

လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ျမန္မာျပည္သူေတြဟာစစ္အာဏာရွင္ဆုိတဲ့နက္ရိႈင္းက်ယ္ေျပာၾကမ္းတမ္းသေလာက္ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ပင္လယ္ျပင္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးတဖက္ကမ္းေျခကိုအေရာက္သြားႏုိင္ဖုိ ႔ပင္ပန္းတႀကီးကူးခတ္ေနရပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုးဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာ အုံက်င္းဖြဲ႕တည္လာတဲ့အေျခခံအေၾကာင္းတရားေတြအရေရာ လတ္တေလာအေၾကာင္းတရားအရပါက်ိဳးေၾကာင္းခုိင္လံုမႈအျပည့္အ၀ရွိတဲ
့အျပင္အဲဒါရဲ႕အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ႏုိင္ငံတနံတလ်ားကျပည္သူတရပ္လံုးလွည္းေနေလွေအာင္းျမင္းေဇာင္းမက်န္ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကၿပီး တကမာၻလံုး ရင္သပ္ရႈေမာအံ့ၾသခ်ီးက်ဴးရေလာက္ေအာင္စည္းကမ္းရွိၿပီးညီညြတ္တဲ့လူထုဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ ၀ါ အံုႀကြမႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၃၈ ခုႏွစ္ကေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ကိုေအာင္ေက်ာ္က်ဆံုးခဲ့ ရတဲ့အျဖစ္ အပ်က္ကို ေအာင္ေက်ာ္အေရးအခင္းလို႔မေခၚပဲ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုလို႕) ေခၚမယ္ဆုိရင္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ကို 'ရွစ္ေလးလံုးျပည္သူ႔ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးလို႔' မေခၚႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။

အင္မတန္ပရိယာယ္ႀကြယ္၀ ပါးနပ္ေကာက္က်စ္တဲ့ျမင္းသမားတဦးအျဖစ္သူနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ေတြရဲ႕ေဖာ္ျပျခင္းကိုခံရတဲ့ ေန၀င္းဟာဆုိရွယ္လစ္အေရးဆုိတဲ့ေႀကြးေၾကာ္သံနဲ႔ဆိုဗီယက္အုပ္စုကိုမ်က္စပစ္ထားႏဳိင္ခဲ့တယ္။ ဗမာကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုဆက္လက္တုိက္ခုိက္ျခင္းအားျဖင့္အေမရိကန္အုပ္စုကိုလွမ္းထိန္းထားႏုိင္တဲ့အျပင္ လြပ္လပ္ၿပီးတက္ႀကြေသာ္လည္းဘက္မလိုက္တဲ့ႏုိင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒဆုိတာနဲ႔ တတိယကမာၻႏုိင္ငံေတြရဲ႕ရင္ေငြ႕ကိုလႈံထားႏုိင္ခဲ့တယ္ ။

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းက်င္းပတဲ့ကုလသမဂအေထြေထြညီလာခံေတြမွာကမၻာ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြတက္ေရာက္ၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာၾကတာအစဥ္အလာျဖစ္ေပမယ့္ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းကစလုိ႔အခုထိႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္အတြင္းန၀တ ၊နအဖအႀကီးအကဲေတြ တက္ေရာက္မိန္႔ခြန္းေျပာတာတႀကိမ္မွမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ကမာၻ႕ႏုိင္ငံေရးမွာဗုိလ္က်စုိးမိုးေရး၀ါဒက်င့္သံုးေနတယ္လို႔ (န၀တ)(နအဖ) တုိ႕ကစြပ္စြဲထားတဲ့အေမရိကန္သမၼတရဲ႕ ခါးသီးတဲ့ရန္ဖက္ေတြျဖစ္တဲ့ ကပ္စရိုတုိ႔လို၊ အာမက္ဒီနီဂ်က္၊ ဟူဂုိခ်ာဗက္၊ တုိ႔ေတာင္မိန္႔ခြန္းသြားေျပာၾကေပမယ့္ျမန္မာႏုိင္ငံက (န၀တ)(နအဖ) အႀကီးအကဲေတြဟာကုခ်ဳပ္ဌာနခ်ဳပ္ေတာင္မေရာက္ဖူးတာ က်န္းမာေရးေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူးမအားလုိ႔လည္းမဟုတ္ပါဘူး ႏုိင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕အၾကည့္ေတြအေျပာေတြမခံႏုိင္မွာသူတုိ႔ကို သူတုိ႔ေသခ်ာေနလို႔ပါ။

အာဏာရွင္မွန္သမွ်ဟာစစ္တပ္ကိုအသံုးျပဳၿပီးလူထုကိုဖိႏွိပ္ ၊ လူထုအံုႀကြမႈကိုၿဖိဳခြင္းခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ စစ္တပ္ကသာလူထုဘက္ကရပ္တည္ရင္ အာဏာရွင္ေတြတုိင္းျပည္ကေသေျပးရွင္ေျပးထြက္ေျပးၾကရ။ ဆက္ၿပီးေခါင္းမာေနရင္ေတာ့အသတ္ခံရတဲ့အထိႀကံဳရၿပီး စစ္တပ္ကအာဏာရွင္ဖက္ကရပ္တည္ရင္ေတာ့ လူထုဖက္မွာအႀကီးအက်ယ္နစ္နာဆံုးရႈံးမႈေတြေပၚေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။

စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာလူထုနဲ႔ပူးေပါင္း သုိ႔တည္းမဟုတ္ လူထုကိုႏွိပ္ကြပ္ၿဖိဳခြင္းဖုိ႔ဆုိတဲ့အာဏာရွင္ေတြရဲ႕အမိန္႔ကိုမနာခံတဲ့အတြက္အဲဒီႏုိင္ငံကလူထုေတာ္လွန္ေရးေတြ ေအာင္ျမင္ၿပီးအာဏာရွင္ေတြပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ျပဳတ္က်ကုန္တာျဖစ္ပါတယ္။(ဥပမာ - ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲတဲ့အထိဦးတည္သြားေစတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္တစုက သမၼတေဂၚဘာခ်က္ထံကအာဏာသိမ္းဖုိ႔ႀကိဳးစားတဲ့ျဖစ္ရပ္၊ ဘာလင္တံတုိင္းၿပိဳက်သြားတဲ့ျဖစ္ရပ္ ၊ …ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာ္နယ္ေရဂင္ရဲ႕ဒီတံတုိင္းကိုၿဖိဳခ်ပစ္ပါ မၾကာခင္တင္ေပးပါမည္ KN….)က်ေနာ္တုိ႔အမိျမန္မာျပည္ဆယ္စုႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ားကံေခခဲ့ပါတယ္ အေၾကာင္းကေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ကရာမို႔စ္တုိ႔လို ၊ အင္ဒုိနီးရွားက၀ီရန္တုိ႔လိုျပည္သူလူထုဖက္ကရပ္တည္တဲ့စစ္တပ္အႀကီးအကဲမ်ိဳး မေပၚထြန္းခဲ့လို႔ပါပဲ၊ (ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုျဖစ္ပြားေနခ်ိန္ စစ္တပ္အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ဟာ တဘက္ ဖက္ကေနျပတ္ျပတ္သားသားရပ္တည္ဖို႔ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါ တခိ်န္ကအေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အခ်မ္းသာ အႀကြယ္၀ဆံုးနဲ႔ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔အလားအလာအေကာင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ႏုိင္ငံကို LDC ကမာၻ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အနည္းဆံုးႏုိင္ငံျဖစ္ေအာင္ပံုေဖာ္ခဲ့တဲ့ေမာင္ေန၀င္းဖက္ကေနရပ္တည္ခဲ့ပါ တယ္။)

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာမလႊဲသာလို႔စစ္တပ္ကသိမ္းပိုက္လိုက္ရတဲ့အာဏာကို (၁၉၇၄- အေျခခံဥပေဒအရျပည္သူလက္၀ယ္လႊဲေျပာင္းေပးတယ္ဆုိတာကလည္းေအာက္ေျခေဒသႏၱရအဆင့္တကယ့္ အရပ္သားအစစ္ေတြအာဏာယႏၱယားထဲပါ၀င္လာတယ္ဆုိေပမယ့္ တကယ့္ထိပ္ဆံုးအဆင့္မွာေတာ့ ဦးေန၀င္းအပါ၀င္ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္အားလံုးေဘာင္းဘီခၽြတ္ၿပီးပုဆုိး၀တ္လိုက္ၾကတဲ့အျပင္အဲဒီပုဆုိးျပင္ ၀တ္လိုက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကပဲစစ္တပ္ရဲ႕ေသာ့ခ်က္ေနရာေတြအားလံုးကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားတာမျမန္မာႏုိင္ငံဟာအႏွစ္သာရအားျဖင့္ စစ္အစုိးရလက္ေအာက္မွာပဲရွိေနခဲ့ပါတယ္။
ေခတ္ေဟာင္းျဖစ္ျဖစ္ေခတ္သစ္ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ႏုိင္ငံ ဘယ္လူမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တပ္မေတာ္ကအေလးထားၿပီး ဦးထိပ္ပန္ဆင္ရမယ့္အျမင့္မားဆံုးသစၥာတရားက ျပည္သူလူထုအက်ိဳးစီးပြားပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီအေျခခံ အႏွစ္သာရကေန ျမန္မာစစ္တပ္ဟာေသြျဖည္လာမႈဟာ ဗုိလ္ေမာင္ေမာင္လက္ထက္ မွာစတင္သ ေႏၵတည္ လာၿပီး ဗုိလ္ေန၀င္းလက္ထက္မွာလူလားေျမာက္တယ္ ဗုိလ္သန္းေရႊလက္ထက္မွာေတာ့ အဖြံ႔ၿဖိဳးဆံုး အႀကီးမားဆံုးအဆင့္ကိုေရာက္ေနၿပီလို႔ဆုိရမယ္။
ဗုိလ္ေမာင္ေမာင္စစ္တပ္ဟာအမ်ိဳးသားျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေႀကးေၾကာ္သံနဲ႔ဒီမုိကေရစီကိုေက်ာခုိင္းၿပီးၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲသားျပည္သူေတြ၊တုိင္းစြန္နယ္ဖ်ားကတုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြကိုငိုေႀကြးေစခဲ့တယ္။ အတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးသမားေတြကိုတကၽြန္းပို႔ၿပီးညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တယ္။ ဗုိလ္ေန၀င္းစစ္တပ္ကအဲဒီလုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြကိုထိန္းထားႏုိင္တဲ့အျပင္ဆုိရွယ္လစ္ေႀကြးေၾကာ္သံနဲ႔ဒီမုိကေရစီကိုအၿပီးတုိင္ေျမျမွဳပ္သၿဂိၤဳလ္လုိက္တယ္။အေရးအခင္းအဆက္ဆက္ရန္ကုန္မႏၱေလးအပါ၀င္ ၿမိဳ႕ႀကီးၿမိဳ႕ငယ္ေတြရဲ႕ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္မွာ ေက်ာင္းသားအလုပ္သမားရဟန္းျပည္သူေတြကို ရက္စက္စြာႏွိမ္ႏွင္းခဲ့တယ္။ ဗုိလ္သန္းေရႊစစ္တပ္ကဘယ္လိုအေျခအေနရွိသလဲ အထက္ပါေျပာခဲ့တဲ့ေသြဖည္မႈေတြ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္သြားတဲ့ေခတ္လို႔ဆုိႏုိင္တယ္။ သူ႔လက္ထက္မွာရွိခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္သာအမိတပ္မေတာ္သာအဖ ဆုိတဲ့ေႀကြးေၾကာ္သံဟာျပည္သူလူထုကိုအဆံုးစြန္ေစာ္ကားလိုက္တဲ့ ေႀကြးေၾကာ္သံပါပဲ။

ကမာၻ႕သမုိငး္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕နည္းသ႑န္မ်ိဳးစံုနဲ႔ေပးတ့ဲဖိအားမပါပဲသူ႔အလိုအေလ်ာက္ေစတနာသဒၵါေပါက္ၿပီး ျပည္သူကိုလြပ္လပ္မႈအပ္ႏွင္းသြားတဲ့အာဏာရွင္တဦးမွမေပၚခဲ့ပါဘူး (ဘြဲ႕ျဖဴ၊ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ထုတ္ေသာဒီမိုကေရစီအေမးအေျဖစာအုပ္မွ)

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အထက္ပါ စာမ်ားသည္ ဆရာဘြဲ႕ျဖဴ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ထုတ္ေ၀သည့္ ဒီမုိကေရစီအေမးအေျဖမ်ားထဲမွ က်ေနာ္ဖတ္ ပီးသမွ်ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားမွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္သည္။

byး LWIN PWIN