ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခုံမွာ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ ဆိတ္ေခါင္းခ်ိတ္ၿပီး ေခြးသားေရာင္းၾကတဲ့နည္းကို က်င့္သုံးတက္ၾကတယ္။
နအဖ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့သူက ေဘာင္းဘီခၽြတ္အစိုးရမွာ သမတျဖစ္တာနဲ ့ အသြင္ေျပာင္းအရပ္သားအစိုးရလို ့ သတ္မွတ္ လို ့မရပါ။ အဆင့္(၇) ဆင့္ပါ လမ္းျပေျမပုံမွ ေပၚထြက္လာတဲ့ ဖဲြ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ၊ လႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရ ဆိုတာေတြမွာ ဒီပဲယင္း ေသြးေတြ၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေသြးေတြနဲ ့ စြန္းထင္းေနတယ္။ လွည္းအိုႀကီးကို ခ်ဴေတြတပ္ဆဲြရင္ အသံျမည္ရုံပဲ ရွိမွာပါ။
သမတဦးသိန္းစိန္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း) ရဲ ့ လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူကင္းစင္ေရး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳတိုက္ဖ်က္ေရးဆိုတဲ့ သကာရည္ေလာင္းထားတဲ့ စကားလုံးေတြေၾကာင့္ ထင္ေၾကးေတြ ေပးလို ့မရပါဘူး။ မဆလေခတ္မွာလည္း ျပည့္တန္ဆာတိုက္ဖ်က္ေရး၊ ေမွာင္္ခိုတိုက္ဖ်က္ေရးတို ့၊ န၀တ နအဖေခတ္မွာလည္း လာဘ္ေပး လာဘ္ယူတိုက္ဖ်က္ေရး၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရးတို ့လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။
ဒါ့အျပင္ စီးပြားေရးပညာရွင္ ဦးျမင့္တို ့လို ပုဂၢဳိလ္ေတြကို သမတအႀကံေပးအျဖစ္ ခန္ ့အပ္ခဲ့ေပမယ့္ စစ္ဗိုလ္ေတြ စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ထုတ္ပစ္တက္ၾကတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အာဏာသိမ္းၿပီး ခ်ိန္မွာ (၄၇) ခုႏွစ္ ဖဲြ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ေျပာင္းမယ္လဲေျပာေရာ ပထစအစိုးရလက္ထက္က ခန္ ့အပ္ခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာဘဦး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အႀကံေပးအဖဲြ ့က ႏိုင္ငံျခားမွ အေျခခံဥပေဒမ်ားကို မွာယူကာ ေလ့လာဖို ့လုပ္ေနစဥ္မွာ အႀကံေပးေတြကို ျဖဳတ္ပစ္ ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခင္ညြန္ ့တုန္းကလည္း ေထာက္လွမ္းေရးကပဲ တိုင္းျပည္မွာ ခ်ယ္လွယ္သလို၊ အေျပာင္းအလဲလိုလားသူလို ထင္ေၾကးေပးမွဳေတြခံရၿပီး တစုလုံး ျဖဳတ္ထုတ္ဖယ္ရွား ဖမ္းဆီးျခင္းခံရတဲ့ သာဓကရွိခဲ့တယ္။
စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအဆက္ဆက္ဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ တရားေရးမဏၰဳိင္ ခိုင္ခန္ ့ေရးတို ့ဆိုၿပီး မၾကာခဏေျပာေပမယ့္ မတရားအုပ္စိုးေနၾကတယ္။ ဒီကေန ့ ႀကံဖြတ္အစိုးရမွာလည္း လာဘ္ေပးလာဘ္္ယူ ကင္းစင္ေရး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ တိုက္ဖ်က္ေရးလို ့ သိန္းစိန္က ေျပာေနေပမယ့္ ဒုသမတ သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦး (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း) ကိုယ္တိုင္က ကုန္သြယ္ေရးေကာင္ စီဥကၠဌအျဖစ္နဲ ့ မိုက္ေၾကးခဲြေနတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ဦးေရႊမန္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း) ရဲ ့ သား ကိုေအာင္သက္မန္းတို ့က စီးပြားေရးေလာကမွာ လႊမ္းမိုးထားတယ္။ စစ္တပ္ရဲ ့ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပိုင္ကုမၸဏီက အမ်ဳိးသားစီးပြားေရးတရပ္လုံးကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားပါတယ္။
ႀကံဖြတ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္း (ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း) ကလည္း ႀကံဖြတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ အျမတ္ထုတ္ေနတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြက တပ္ကို ကိုင္ထားတဲ့ တိုင္းမွဴးေတြကို အေရးစိုက္ၾကတယ္၊ ၀ေစ ေ၀စားနည္းေတြကို က်င့္သုံးေပမယ့္ အေ၀မတည့္တဲ့အခါမွာ ေတာင္ပိုင္းတိုင္း တိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ထြန္းသန္းတို ့ ျဖဳတ္ခ်ခံရတယ္။ ၀စ္ေသာက္စ္ကား၊ ဆိုင္ကယ္ခြန္ေတြကအစ အျမတ္ထုတ္လာလို ့ မႏၱေလး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးရဲျမင့္ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္း-စဖရ) နဲ ့ လပခတိုင္းမွဴးတို ့ စားက်က္လုၾကတယ္။ ၀စ္ေသာက္စ္ကားနဲ ့ပဲ မႏၱေလးမွာ ကားမိုင္းခဲြမွဳ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒီကေန ့ႀကံဖြတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ့ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ သမတဦးသိန္းစိန္ဟာ ဗ်ဴဟာမွဴးကေန ဖူးႀကီးအေျခစိုက္ ဒကစ (ေဒသဆိုင္ရာကြပ္ကဲမွဳစစ္ဆင္ေရး) မွဴး ျဖစ္ေတာ့ တပ္ေျမအတြက္ အဖ်က္ခံရတဲ့ရြာေတြ၊ ငမိုးရိပ္ေရေလွာင္တမံမွာ အဖ်က္ခံရတဲ့ ရြာေတြနဲ ့ ပက္သက္ၿပီး တာ၀န္မကင္းသူျဖစ္သလို၊ ႀတိဂံတိုင္းမွဴးဘ၀မွာလည္း ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္စစ္ကို ဖန္တီးၿပီး အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြ ေသေၾကခဲ့တဲ့ စစ္တရားခံတဦး ျဖစ္တယ္။
ဒုသမတ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးဟာလည္း မုံးကိုးမွာ ၿငိမ္းအဖဲြ ့ေတြကို အစုအၿပဳံလိုက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သူတဦးအျဖစ္ ေသြးနံ ့မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ဦးေရႊမန္း ကေတာ့ ေရႊ၀ါေရာင္အေရးေတာ္ပုံမွာ သူရဲ ့ တပ္မ(၆၆) ကို ရန္ကုန္လႊတ္ၿပီး လက္စြမ္းျပရဲသူ ျဖစ္တယ္။ ႀကံဖြတ္ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္ေသာင္းကေတာ့ ဒီပဲယင္းေသြးေျမက်မွဳမွာ ပါ၀င္ပက္သက္ခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။.
ရာဇ၀င္ေက်ာ္ လူဆိုးတသိုက္ ႀကီးစိုးေနတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ ၿမိဳ ့သူပုန္၊ ေတာသူပုန္ အဆင့္ကေန ရုန္းထြက္သင့္ၿပီ။ တိုင္းျပည္အေပၚ ဖဲြ ့စည္းပုံနဲ ့ဂုတ္ခြစည္းထားတဲ့ စစ္တပ္ရဲ ့အခန္းက႑ာဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာမွာ ရွက္စရာျဖစ္ေနတယ္။ (၂၁) ရာစုထဲမွာ စစ္တပ္အားကိုးရွိတယ္ဆိုၿပီး ထင္သလို ခ်ယ္လွယ္ေနတာဟာ မ႑ပ္တိုင္တက္ျပၿပီး လွန္ျပေနတဲ့ လုပ္ရပ္ ျဖစ္တယ္။
အရိုင္းအစိုင္း၀ါဒကို ႀကီးထြားေအာင္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္တယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြနဲ ့ပဲ အမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္း၊ အေရခံြအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းေနေပမယ့္ လူထုဖိႏွိပ္ေရးလုပ္ရပ္ေတြ ဆက္ရွိေနသမွ် ျပည္သူ ့ရန္သူအမွတ္ (၁) အျဖစ္ ဗိုလ္စဲြေနမွာပါ။
နအဖ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့သူက ေဘာင္းဘီခၽြတ္အစိုးရမွာ သမတျဖစ္တာနဲ ့ အသြင္ေျပာင္းအရပ္သားအစိုးရလို ့ သတ္မွတ္ လို ့မရပါ။ အဆင့္(၇) ဆင့္ပါ လမ္းျပေျမပုံမွ ေပၚထြက္လာတဲ့ ဖဲြ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ၊ လႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရ ဆိုတာေတြမွာ ဒီပဲယင္း ေသြးေတြ၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေသြးေတြနဲ ့ စြန္းထင္းေနတယ္။ လွည္းအိုႀကီးကို ခ်ဴေတြတပ္ဆဲြရင္ အသံျမည္ရုံပဲ ရွိမွာပါ။
သမတဦးသိန္းစိန္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း) ရဲ ့ လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူကင္းစင္ေရး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳတိုက္ဖ်က္ေရးဆိုတဲ့ သကာရည္ေလာင္းထားတဲ့ စကားလုံးေတြေၾကာင့္ ထင္ေၾကးေတြ ေပးလို ့မရပါဘူး။ မဆလေခတ္မွာလည္း ျပည့္တန္ဆာတိုက္ဖ်က္ေရး၊ ေမွာင္္ခိုတိုက္ဖ်က္ေရးတို ့၊ န၀တ နအဖေခတ္မွာလည္း လာဘ္ေပး လာဘ္ယူတိုက္ဖ်က္ေရး၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရးတို ့လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။
ဒါ့အျပင္ စီးပြားေရးပညာရွင္ ဦးျမင့္တို ့လို ပုဂၢဳိလ္ေတြကို သမတအႀကံေပးအျဖစ္ ခန္ ့အပ္ခဲ့ေပမယ့္ စစ္ဗိုလ္ေတြ စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ထုတ္ပစ္တက္ၾကတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အာဏာသိမ္းၿပီး ခ်ိန္မွာ (၄၇) ခုႏွစ္ ဖဲြ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ေျပာင္းမယ္လဲေျပာေရာ ပထစအစိုးရလက္ထက္က ခန္ ့အပ္ခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာဘဦး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အႀကံေပးအဖဲြ ့က ႏိုင္ငံျခားမွ အေျခခံဥပေဒမ်ားကို မွာယူကာ ေလ့လာဖို ့လုပ္ေနစဥ္မွာ အႀကံေပးေတြကို ျဖဳတ္ပစ္ ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခင္ညြန္ ့တုန္းကလည္း ေထာက္လွမ္းေရးကပဲ တိုင္းျပည္မွာ ခ်ယ္လွယ္သလို၊ အေျပာင္းအလဲလိုလားသူလို ထင္ေၾကးေပးမွဳေတြခံရၿပီး တစုလုံး ျဖဳတ္ထုတ္ဖယ္ရွား ဖမ္းဆီးျခင္းခံရတဲ့ သာဓကရွိခဲ့တယ္။
စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအဆက္ဆက္ဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ တရားေရးမဏၰဳိင္ ခိုင္ခန္ ့ေရးတို ့ဆိုၿပီး မၾကာခဏေျပာေပမယ့္ မတရားအုပ္စိုးေနၾကတယ္။ ဒီကေန ့ ႀကံဖြတ္အစိုးရမွာလည္း လာဘ္ေပးလာဘ္္ယူ ကင္းစင္ေရး၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ တိုက္ဖ်က္ေရးလို ့ သိန္းစိန္က ေျပာေနေပမယ့္ ဒုသမတ သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦး (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း) ကိုယ္တိုင္က ကုန္သြယ္ေရးေကာင္ စီဥကၠဌအျဖစ္နဲ ့ မိုက္ေၾကးခဲြေနတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ဦးေရႊမန္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း) ရဲ ့ သား ကိုေအာင္သက္မန္းတို ့က စီးပြားေရးေလာကမွာ လႊမ္းမိုးထားတယ္။ စစ္တပ္ရဲ ့ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပိုင္ကုမၸဏီက အမ်ဳိးသားစီးပြားေရးတရပ္လုံးကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားပါတယ္။
ႀကံဖြတ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္း (ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း) ကလည္း ႀကံဖြတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ အျမတ္ထုတ္ေနတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြက တပ္ကို ကိုင္ထားတဲ့ တိုင္းမွဴးေတြကို အေရးစိုက္ၾကတယ္၊ ၀ေစ ေ၀စားနည္းေတြကို က်င့္သုံးေပမယ့္ အေ၀မတည့္တဲ့အခါမွာ ေတာင္ပိုင္းတိုင္း တိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ထြန္းသန္းတို ့ ျဖဳတ္ခ်ခံရတယ္။ ၀စ္ေသာက္စ္ကား၊ ဆိုင္ကယ္ခြန္ေတြကအစ အျမတ္ထုတ္လာလို ့ မႏၱေလး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးရဲျမင့္ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္း-စဖရ) နဲ ့ လပခတိုင္းမွဴးတို ့ စားက်က္လုၾကတယ္။ ၀စ္ေသာက္စ္ကားနဲ ့ပဲ မႏၱေလးမွာ ကားမိုင္းခဲြမွဳ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒီကေန ့ႀကံဖြတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ့ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ သမတဦးသိန္းစိန္ဟာ ဗ်ဴဟာမွဴးကေန ဖူးႀကီးအေျခစိုက္ ဒကစ (ေဒသဆိုင္ရာကြပ္ကဲမွဳစစ္ဆင္ေရး) မွဴး ျဖစ္ေတာ့ တပ္ေျမအတြက္ အဖ်က္ခံရတဲ့ရြာေတြ၊ ငမိုးရိပ္ေရေလွာင္တမံမွာ အဖ်က္ခံရတဲ့ ရြာေတြနဲ ့ ပက္သက္ၿပီး တာ၀န္မကင္းသူျဖစ္သလို၊ ႀတိဂံတိုင္းမွဴးဘ၀မွာလည္း ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္စစ္ကို ဖန္တီးၿပီး အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြ ေသေၾကခဲ့တဲ့ စစ္တရားခံတဦး ျဖစ္တယ္။
ဒုသမတ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးဟာလည္း မုံးကိုးမွာ ၿငိမ္းအဖဲြ ့ေတြကို အစုအၿပဳံလိုက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့သူတဦးအျဖစ္ ေသြးနံ ့မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ဦးေရႊမန္း ကေတာ့ ေရႊ၀ါေရာင္အေရးေတာ္ပုံမွာ သူရဲ ့ တပ္မ(၆၆) ကို ရန္ကုန္လႊတ္ၿပီး လက္စြမ္းျပရဲသူ ျဖစ္တယ္။ ႀကံဖြတ္ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္ေသာင္းကေတာ့ ဒီပဲယင္းေသြးေျမက်မွဳမွာ ပါ၀င္ပက္သက္ခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။.
ရာဇ၀င္ေက်ာ္ လူဆိုးတသိုက္ ႀကီးစိုးေနတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ ၿမိဳ ့သူပုန္၊ ေတာသူပုန္ အဆင့္ကေန ရုန္းထြက္သင့္ၿပီ။ တိုင္းျပည္အေပၚ ဖဲြ ့စည္းပုံနဲ ့ဂုတ္ခြစည္းထားတဲ့ စစ္တပ္ရဲ ့အခန္းက႑ာဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာမွာ ရွက္စရာျဖစ္ေနတယ္။ (၂၁) ရာစုထဲမွာ စစ္တပ္အားကိုးရွိတယ္ဆိုၿပီး ထင္သလို ခ်ယ္လွယ္ေနတာဟာ မ႑ပ္တိုင္တက္ျပၿပီး လွန္ျပေနတဲ့ လုပ္ရပ္ ျဖစ္တယ္။
အရိုင္းအစိုင္း၀ါဒကို ႀကီးထြားေအာင္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္တယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြနဲ ့ပဲ အမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္း၊ အေရခံြအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းေနေပမယ့္ လူထုဖိႏွိပ္ေရးလုပ္ရပ္ေတြ ဆက္ရွိေနသမွ် ျပည္သူ ့ရန္သူအမွတ္ (၁) အျဖစ္ ဗိုလ္စဲြေနမွာပါ။
ဧရာ
နစ္ေနမန္ ဘေလာမွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။
0 ေယာက္ အၾကံျပဳထားပါသည္:
Post a Comment